Πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό?

Γεια σου Fairy Mom...

Ήρθε το φθινόπωρο και μαζί με αυτό και μία μεγάλη αλλαγή για το μικρό παιδάκια σου, ήρθε η ώρα για το σχολείο του, είτε αυτό λέγεται παιδικός, είτε νηπιαγωγείο! Έχεις τις αγωνίες σου και είμαι απολύτως σίγουρη για αυτό γιατί πέρσι τέτοιο καιρό ήμουν στην θέση σου!

Θα σου πω ότι για μένα ήταν υποχρεωτικό στοιχείο να πάει η 1,5 χρονών κόρη μου στον παιδικό σταθμό γιατί πολύ απλά έπρεπε να επιστρέψω στην δουλειά! Παρ'ολα αυτά, το γεγονός του έπρεπε και του δεν έχω επιλογή δεν καθησύχαζε ούτε στο ελάχιστο τις τύψεις μου. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να την στείλουμε σε δημοτικό παιδικό σταθμό και συγκεκριμένα σε αυτόν που στεγαζόταν ακριβώς δίπλα από την δουλειά μου. Δεν σου κρύβω (όσο παράλογο και αν ακουστεί), ότι έτσι ένιωθα μια κάποια ασφάλεια!
 Έτσι λοιπόν τελείωσαν οι εγγραφές, βγήκαν τα μόρια και η μικρή μας Σοφία θα πήγαινε στον παιδικό που επιθυμούσαμε! Ήρθε λοιπόν η πρώτη  μέρα που θα ξεκινούσαμε το σχολείο! Η χαρά και ο ενθουσιασμός ήταν ξεκάθαρος, όμως ο δικός μου όχι, εκείνη δεν ήξερε ότι θα είναι εκεί χωρίς την μαμά της, εγώ όμως το ήξερα!

Την άφησα με πόνο ψυχής. Εκείνη έκλαιγε και με φώναζε. Με καταλαβαίνεις? Ένα μαχαίρι έσκιζε την καρδιά μου... Καλά ΤΙ ΜΑΝΑ ΕΙΜΑΙ? Έπρεπε να την αφήσω για μία ολόκληρη ώρα, πήγα σε μία καφετέρια εκεί παραδίπλα και περίμενα να περάσει η ώρα, έβαλα τα μαύρα γυαλιά μου και άρχισα να κλαίω, ο καλός μου μάταια προσπαθούσε να με παρηγορήσει από το τηλέφωνο! 

ΤΙ ΜΑΝΑ ΕΙΜΑΙ?(δις)

Πέρασε η μία ώρα και οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν, η μικρή μου ήταν πρησμένη από το κλάμα! Αχ, πώς θα την ξαναφέρω αύριο? Οι δασκάλες της ήταν γλυκύτατες  και προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ήρθε η επόμενη μέρα και ο πόνος εξίσου αβάστακτος! Όμως με μεγάλη μου έκπληξη όταν μία ώρα μετά πήγα να την πάρω, δεν ήταν κατακόκκινη! Χμ..... Άρχισα να σκέφτομαι ότι τελικά μάλλον οι φόβοι οι δικοί μου είναι μεγαλύτεροι από του παιδιού μου. Η προσαρμογή κράτησε 15 μέρες και η μικρή Σοφία ήταν έτοιμη για να μείνει μέχρι τη 1 το μεσημέρι. Έμαθε να ακολουθεί τα ωράρια φαγητού, να τρώει, να παίζει και να με περιμένει με μία μεγάλη αγκαλιά κάθε μεσημέρι που πήγαινα να την πάρω!

Η Σοφία αγάπησε τον παιδικό και εκείνες τις 6 ώρες περνάει όμορφα, γελάει, παίζει, κάνει φίλες και μιλάει για όλα τα νέα μας με τις δασκάλες της! Θέλω να σου πω ότι ο δικός μας Δημοτικός παιδικός σταθμός είναι ιδιαίτερα αξιόλογος, και είμαι σίγουρη ότι και πολλοί ακόμα Δημοτικοί παιδικοί σταθμοί είναι εξίσου αξιόλογοι! 

Μανούλες! Μη φοβόσαστε να στείλετε τα παιδάκια σας στο σχολείο! Εμπιστευτείτε τα, αφήστε τα να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και εμπειρίες! Θα τα δείτε να μεγαλώνουν και να μαθαίνουν όμορφα πράγματα και θα τα χαρείτε ακόμα περισσότερο! Αν δεν έχετε επιλογή λόγω εργασίας, μην νιώθετε τύψεις, δεν "τα παρκάρετε", τα βοηθάτε να κοινωνικοποιηθούν και να μεγαλώσουν τις εμπειρίες τους! Εμπιστευθείτε το ένστικτό σας και τη δασκάλα του μικρού σας! Φυσικά μην ξεχνάτε να τα ακούτε, και να μαθαίνετε τι κάνανε μέσα στη μέρα τους!

Καλή σχολική χρονιά Fairy Moms!